මතක මාවත ශුද්ධ පවිත්‍ර කරමු......

   
     කස්ටිය ඉතින් කොහොමද?? කට්ටිය හොදින් ඉන්නවද?? ඔන්න ආයේ මාස 02 දවස් 18කට පස්සේ සචින් ආයෙත් මතක මාවතේ ඇවිදින්නෙක් වුනා.. උඹලට මාව මතකද මන්දා?? ආයේ එන්න ලැබුන එක ගැන නම් ගොඩක් සතුටුයි..

     උඹලාට මතක ඇති මම මේ බ්ලොගේ මුල ඉදන්ම පෝස්ට් දැම්මේ මගේ ජංගම මෙව්වා එකෙන් කියලා.. ඒ කාලේ ආසාවටම බ්ලොගේ කළා මිසක් වෙන එකෙක්වත් මං තරම් පිස්සු වැඩක් කරන එකක් නෑ.. අන්තිමටම, ඒ කියන්නේ ජූලි පළවෙනිදා දැම්ම පෝස්ටුව ගොඩක් අය දකින්න ඇති කියලා හිතුනා.. එකට ලොකු හේතුවක් තිබ්බා.. දැන් හැමදෙයක්ම විසදිලා ඉවරයි.. දැන් මං ජීවිතේ සතුටෙන් ගතකරන්න ඉගෙන ගන්නවා ටික ටික.. එතකොට මාව උබලට අඳුනගන්න පුළුවන් වෙයිද මන්දා?? හිකි හිකි..

     මගේ තිබ්බ ඩොන්ගලේ ලැප් එක වික්ක වෙලාවේ මං අම්මට විකුනන්න කියලා දීලා තිබ්බා.. අම්මා මට සල්ලිත් දුන්නා.. බලද්දී එයා ඩොග තියන් ඉදලයි මට සල්ලි දීලා තියෙන්නේ.. ලගදි මල්ලිගේ කොම්පියුටරේට මං රැම් එකක් ගහපු වෙලේ එයා මට ආයේ ඒක දුන්නා.. ඉතින් උඹලා හිතන්නේ මට මොනා හිතෙන්න ඇති කියලද?? හිතලා කියපල්ලා බලන්න..

     අන්තිමට කියන්න ඕනා මට කාවවත් අමතක වුනේ නෑ.. රජා, නිශාන්, හෙන්රි අයියා, කරූ, ධාරා, කියාගන්න බෑ, ඩ්රැකී, ජෝන් අයියා, සුමිත් අයියා, මාතලන්, ශම්මි, අටමා, යසිත් සහ එකී මෙකී නොකී අය මට එක කමෙන්ට් එකකින් හරි දිරිය දීලා තියනවා.. ඒ හැම කෙනෙක්ටම ගොඩක් ස්තුතියි.. ඉස්සරහට අධ්‍යයන වැඩ වැඩි වුනත් කොහොම හරි පෝස්ටුවක් කොටලා යන්න එන්නම්.. නම් නොකිව්ව අය තරහ වෙන්න එපා.. උඹලව අමතක නෑ මට.. පස්සේ හම්බ වෙමු.. සුබ අනාගතයක්...!!!!!!